Troost en vrede - A. de Bondt

De titel laat over de inhoud in het onzekere. Wel geeft hij het doel van dit werkje aan. Het wil een pastorale handreiking aan onze zieken zijn. Het woord vooraf zegt dat eigen leed en ziekte een prikkel hebben gegeven tot het schrijven ervan.

Het aparte is dat in de 32 hoofdstukjes uitgegaan wordt van een uitdrukking of een gedachte uit de Heidelbergsche catechismus.

Om het geheel zo persoonlijk mogelijk te doen zijn bezigt de schrijver de ik-stijl van de lezer.

Hier worden schone gedachten gegeven en vaak duidelijke onderwijzing geboden. Als bezwaar voelde ik dat telkens vanaf het ziekbed gesproken wordt, dat geeft iets eentonigs.

Te gemakkelijk wordt daarbij soms de troost gevonden. Er zijn zoveel duistere dagen ook, het harde hart verlaat ons ook op het ziekbed niet. Er moet soms zo hartstochtelijk gebeden: zeg gij tot mijne ziel: ik ben uw heil. Maar wie zoekt zal hier veel goeds vinden.