Zondag 21
(Wijze: Psalm 89)

Vers 1
De Kerk, de Heil'ge Kerk wat heb ik ze toch lief! (Vraag 54.)
Al zie ik zoveel schuld, al heb ik menig grief.
Gij, Heil'ge Zoon van God. Gij hebt ze uitverkoren
Uit ‘t menselijk geslacht door Uwe Geest herboren.
Ja, Uw Gemeente geeft Gij ook het eeuwig leven*
Gij hebt voor Uwe Bruid U zelve eens gegeven.

Vers 2
Door Uwe Heil’ge Geest doet Gij dat heerlijk werk.
Vergadert Gij Uw volk, vermeerdert Gij Uw Kerk.
Ja, door Uw Geest en Woord doet Gij hert recht geloven.
In eenheid des geloofs richt Gij hun hart naar boven;
Beschermt en onderhoudt haar; en ook elk bijzonder.
Een levend lidmaat ben en blijf ik. O. wat wonder!

Vers 3
Ja, ik gevoel een band, gemeenschap aan Uw volk. (Vraag 55.)
En waar de liefde brandt, zij dan mijn lied haar tolk.
Wij hebben allen deel aan Christus en Zijn schatten,
Geen lidmaat kan alleen die rijkdom ooit bevatten.
Nu stel ik wat ik kreeg, ten bate van de ander,
Gewillig en met vreugd, ten zegen van elkander.

Vers 4
Vergeving van mijn schuld! O, dat is heerlijk groot! (Vraag 56.)
Door al mijn zonden toch verdien ik slechts de dood!
Mijn aard is zondig, slecht ik heb daarmee te Strijden,
Maar Christus heeft voor mij voldaan in al Zijn lijden;
De schuld is uitgewist; God wil ze niet gedenken.
Maar de gerechtigheid van Christus mij ook schenken.

Vers 5
Vergeving van mijn schuld! Dat maakt de nacht weer licht.
Nu kom ik nimmermeer voor God in het gericht.
Nu zal ik opstaan eens tot 't heerlijk eeuwig leven;
Ja, God zal ook mijn vlees een schoner glans straks geven.
Mijn ziel zal na de dood terstond bij Christus wezen.
En eenmaal zal mijn vlees uit 't graf zijn opgerezen.